Maska Neutralna (masque neutre) została wprowadzona do ćwiczeń z aktorami przez Jacquesa Copeau w początkach XX wieku. Metodę tę rozwinął Jacques Lecoq, wykorzystując Maskę Neutralną zaprojektowaną i wykonaną przez Amleto Sartoriego.
Użycie maski w treningu ciała pozwala skupić się na pracy nad wyrazistością ruchu i gestu oraz na poszukiwaniu „czystego ruchu” i „czystej akcji” pozbawionych komentarzy „psychologicznych”. Aktor zakrywając twarz, pozbawia się mimiki i spojrzenia, pozostaje mu jedynie ciało, którym musi oddać emocje. Właśnie oddać, a nie pokazać. Ciało aktora powinno stać się rodzajem przekaźnika, pośrednika pomiędzy myślą postaci-aktora a widzem. Widz powinien bez trudu odczytywać, czy wręcz odczuwać sens każdego ruchu.
Ćwiczeniom z maskami towarzyszą ćwiczenia przygotowujące ciało, takie jak: ćwiczenia koordynacyjne, wzmacniające i rozciągające.
Celem pracy z Maską Neutralną jest umiejętność kontrolowania ruchu każdej części ciała i świadomość rozróżnienia pomiędzy ruchem „czystym”, a ruchem „zabarwionym komentarzem psychologicznym” czy „charakterystycznym”.